Choroba wrzodowa

Zasady diety w chorobie wrzodowej opierają się na takim doborze produktów, by nie powodowały one nadmiernego wydzielania soku żołądkowego, nie zalegały długo w żołądku i były łatwo przyswajalne. Osoby z chorobą wrzodową powinny więc unikać produktów bogatotłuszczowych, ponieważ jego nadmiar może powodować opóźnianie opróżniania żołądka, co niejednokrotnie jest odpowiedzialne za występowanie objawów dyspeptycznych. Pozytywny wpływ na zdolność błony śluzowej dwunastnicy do obrony przed czynnikami uszkadzającymi, takimi jak alkohol, kwasy żółciowe, niektóre leki ma kwas linolowy. Kwas linolowy to jeden z Niezbędnych Nienasyconych Kwasów Tłuszczowych należący do grupy omega-6. Ich głównym źródłem są produkty pochodzenia roślinnego, a w tym przede wszystkim olej słonecznikowy, lniany, kukurydziany, sojowy i krokoszowy, a ponadto orzechy laskowe, nasiona kukurydzy, soja oraz pestki winogron. W trakcie zaostrzeń choroby z diety należy wykluczyć pokarmy ciężkostrawne, wzdymające, długo zalegające w żołądku. Bezwzględnie należy wykluczyć smażenie i pieczenie na tłuszczu jako jedną z metod obróbki termicznej. Warzywa i owoce zaleca się w postaci gotowanych przecierów i rozcieńczonych soków. Warzywa również podaje się z wody – ugotowane lub ewentualnie blanszowane, zawsze w postaci rozdrobnionej. Nie należy spożywać ich w postaci surówek grubo startych, sałatek z majonezem i musztardą, warzyw marynowanych i solonych. Doniesienia z ostatnich lat sugerują, że dieta wysokobłonnikowa może być jednym z czynników wpływających na zmniejszoną nawrotowość choroby wrzodowej. Spożywanie włókna pochodzącego z roślin strączkowych jest najefektywniejsze z punktu widzenia obniżenia ryzyka jej wystąpienia. Jednak osoby będące w fazie zaostrzenia objawów choroby mogą odczuwać dyskomfort po spożyciu tych roślin. Zalecana ilość błonnika pokarmowego w diecie łatwostrawnej wynosi do 25 g/dobę.